Woord voor families en gezinnen : ‘Lofprijs als wapen’

Evie Verbruggen-van de Riet

In het beeld was het donker buiten en uit een huis scheen warm licht.

Daar zag ik een man heel ijverig aan het werk met iets wat er uit zag als een sneeuwbezem (met gladde onderkant, zonder borstelharen). De sneeuw kwam heel dicht bij de drempel van zijn huis en de man bleef vegen en vegen, heel erg vastberaden, maar hij was zo moe. Af en toe keek hij omhoog, zuchtte diep en ging weer verder met sneeuwruimen.

Deze man, een gezinshoofd, houdt erg veel van God en met heel veel ijver probeert hij al de wereldse invloed uit zijn huis te houden.

Hij wil heel oprecht een heilig leven leiden met zijn gezin en voor God leven. Al de dingen die de wereld zijn gezin probeert op te dringen, tracht hij buiten te houden. Al de leugens en rotzooi, al de verwarring i.v.m. genderissues, al wat Gods idee over een gezin kapot wil maken, wil hij niet in zijn huis, maar hij is heel erg moe. Alles komt zo dichtbij, hij kan het amper van zijn voordeur weghouden. Moedeloosheid neemt het bijna volledig van hem over.

Toen wist ik dat hij zich moest omdraaien naar zijn huis toe en naar binnen gaan, met de rug naar de dreiging van de wereld. Dankzegging en lofprijs zouden vanaf nu zijn wapens zijn tegen deze moedeloosheid. Al de antwoorden zouden te vinden zijn in het gaan prijzen en danken van zijn God, in zijn huis. Van daaruit zou hij verder geleid worden. Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest zegt de Heere. (Zacharia 4:6)

Dat moedeloosheid plaats mag ruimen voor lofprijs, voor blijdschap, door het volledig en radicaal te gaan steunen op Gods Geest in plaats van op eigen kracht.

Filippenzen 4:10-23 – 2 Kronieken 20 - Psalm 8:3, 22:2, 100: 4-5